به نقل از «همشهری آنلاین»

دختر مجرد ایرانی که مادر شد | عاشقانه های مادر - فرزندی مرضیه و جانان!

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۱۵۰۲۰

به گزارش همشهری آنلاین، دست روزگار چرخید و «مرضیه انصاری» درست یک سال بعد از تصویب این قانون یعنی در سال ۱۳۹۵ مادرانه‌هایش را برای نوزادی مبتلا به فلج مغزی تجربه کرد. تا تولد دخترش هم چیزی نمانده؛ شب یلدای ۷ سال پیش به خانه آمد و «جانان» خانواده انصاری شد.
به بهانه ۱۲ آذر، روز جهانی معلولان، پای قصه این مادر و دختر اصفهانی نشستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مادر از عشقی که از لبخند دخترش می‌گیرد و تلاشی که برای فرهنگ‌سازی حضور افراد دارای معلولیت در جامعه دارد، می‌گوید.

از همان بدو تولد مشخص بود که «جانان» به فلج مغزی(C.P) مبتلاست. کودکی که ممکن است حتی با کار درمانی هم نتواند در سال‌های آینده راه برود یا توانایی صحبت کردن داشته باشد. با شرایط خاصش آشنا بودید؟
کاملا. من سال‌ها به عنوان نیروی داوطلب یا مشارکتی در شیرخوارگاه اصفهان فعالیت می‌کردم. بچه‌ها را به بیمارستان، دکتر، کاردرمانی یا گفتاردرمانی می‌بردم. به اندازه کافی هم درباره فلج مغزی مطالعه کرده‌بودم. شبی که «جانان» را از دست پرستار شیرخوارگاه گرفتم، به من گفت تو دیوانه‌ای این بچه چند ماه بیشتر زنده نمی‌ماند.

و حالا «جانان» ۷ ساله است. از میزان ابتلایش به فلج مغزی بیشتر بگویید. چه تجربه‌هایی برای مراقبت از این کودکان نیاز است؟
قبلش این را بگویم که من وقتی داشتم فرم‌های فرزندخواندگی مادران مجرد را پر می‌کردم، اصلا «جانان» را نمی‌شناختم. آن زمان هم به من گفتند حالا یک خبری از تلویزیون شنیدی زیاد جدی نگیر. آشنایی من با «جانان» شبی بود که از بهزیستی به من زنگ زدند و گفتند یکی از بچه‌ها در اورژانس است و اگر می‌توانی پیش او برو. در اورژانس نوزادی را دیدم که به دستان، پاها و سرش تجهیزات بیمارستانی وصل بود و به قدری گریه می‌کرد که صورتش دیده نمی‌شد. اینقدر نحیف بود که نمی‌شد بغلش کنم. اینقدر تنها بود که هیچ‌کس را نداشت. به بخش منتقل شد و تا صبح هر یک ساعت باید شیشه شیرش را ضدعفونی می‌کردم تا فقط ۳۰ سی. سی شیر بخورد که حدود ۴۰دقیقه شیرخوردنش طول می‌کشید. ساعت ۵ صبح بود که یک لحظه دیدم گریه نمی‌کند و به من زل زده. یک لحظه از قلبم گذشت و بهش گفتم قول می‌دهم مادرخوبی برایت باشم. بعد از آن روز هم نیروی داوطلب دیگر برای مراقبت به بیمارستان رفتند و شیفت ما عوض شد. من کلاس‌های فرزندپروری می‌رفتم و کتاب می‌خواندم. چون ایمان داشتم بالاخره به فرم‌هایی که پر کردم رسیدگی می‌شود. از سویی خواسته‌ام را با شیرخوارگاه هم در میان گذاشته بودم. چند ماه بعد درست ۳۰ آذر ۱۳۹۵ با دخترم به خانه رفتم. مادر، مادربزرگ و برادرم و خانمش عاشق «جانان» شدند و خیلی به من کمک کردند. موضوع مادرانی که فرزند دارای معلولیت دارند، بیشتر مسائل فرهنگی است. مراقبت‌های فیزیکی راه و روش دارد که زود به آن خو می‌گیریم. از نظر شرایط مالی هم تا جایی که از دست‌مان بربیاد، برای فرزندمان انجام می‌دهیم.

شما که با «جانان» همه جا می‌روید؛ از سینما و کافه تا خرید و پیاده‌روی. وقتی او را در کالسکه می‌بینند، چه بازخوردی می‌دهند؟ به نظرتان فرهنگ‌سازی در شهرهای کوچک چطور قابل اجراست؟
دختر من حتی نمی‌تواند بنشیند یا به اصطلاح گردن بگیرد. اما با خودم همه جا می‌برمش. مثلا برای خرید از خودش می‌پرسم کدام رنگ را بیشتر دوست دارد. برخوردهای ناشایست دیدم. برخوردهای محترمانه هم دیدم. معتقدم فرهنگ‌سازی از همین‌جا شروع می‌شود که حق و حقوق این بچه‌ها را به رسمیت بشناسیم. در شهرستان‌ها هم سخت‌تر است. وقتی با دخترم بیرون می‌رویم، مادران دیگری را می‌بینم که بچه‌های دارای معلولیت دارند اما از ترس قضاوت شدن آنان را بیرون نمی‌برند. با هم در فضای مجازی گروه تشکیل دادیم، انجمن داریم، تجربه‌ها را به اشتراک می‌گذاریم و گپ می‌زنیم. فرهنگ‌سازی زمان می‌برد. در شهرهای کوچک صبوری بیشتری می‌خواهد. همین‌طور که الان دیدگاه‌ها نسبت به افراد دارای معلولیت بهتر شده‌است، مطمئن هستم در آینده بهتر هم می‌شود.

خانه «جانان»

دخترم دو ساله بود که دوست داشتم فرزندخوانده دیگری که شرایطی مشابه «جانان» داشته باشد، بپذیرم. دوست داشتم «جانان» خواهر و برادر داشته باشد. هنوز این اتفاق نیفتاده. اما خیریه‌ای به نام «خانه جانان» ثبت کردم تا کارهای بچه‌های دارای معلولیت و بی‌سرپرست را که به بهزیستی سپرده می‌شوند، از همان ابتدا پیگیری کند؛ مثل کاردرمانی، گفتار درمانی، دکتر بردن، فیزیوتراپی و مانند اینها. جانان فقط به ما نگاه می‌کند اما سرچشمه برکت در زندگی‌مان شده‌است.

بیشتر بخوانید:
مادرانه های انیس برای 20 کودک یزدی|تازه به خانه بخت رفته بودم که راز بزرگی را فهمیدم

کد خبر 812419 برچسب‌ها خبر مهم سازمان بهزیستی معلول و معلولیت خیریه استان اصفهان مادر

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: معلولیت خبر مهم سازمان بهزیستی معلول و معلولیت خیریه استان اصفهان مادر دارای معلولیت فرهنگ سازی فلج مغزی بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۱۵۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دختران حق دارند شادی کنند/ هجمه دشمن روی دختران ایران است

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش گفت: گاهی از مسئولان می‌پرسم شما دخترانتان را به کجا می‌برید تا آن‌ها شادی کنند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام پورثانی در رویداد دختر ایران که رویدادی برای روایتگری پیشرفت‌های ایران است، افزود: دانش آموزان ما سال‌ها از ما جلوتر هستند. وقتی در فضای مدرسه اقدامات معلمان را می‌بینیم در می‌یابیم که اقدامات تربیتی و آموزشی برخی از معلمان از جنس چندین نسل قبل است.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش گفت: امروز وقتی در مدرسه حاضر می‌شویم می‌بینیم که فضای دانش‌آموزان فضایی است که سال‌ها با ما متفاوت است. دانش آموز می‌بیند معلمش اصلاً صحبت‌هایش را درک نمی‌کند و او را بی‌جا قضاوت می‌کند.

وی با بیان اینکه قطعاً اثرپذیری دختران از مادران زیاد است؛ گفت: دختری که امروز یار و یاوری ندارد و کسی به او اهمیت نمی‌دهد. دختری که امروز در جنگ روایت‌ها چندان بر سر سفره روایت‌های ما و مدرسه نمی‌نشیند طبیعی است که پای روایت دشمنان ایران بنشیند.

پورثانی گفت: وقتی چنین دانش آموزی فضایی هم برای تخلیه هیجاناتش ندارد در هنگام بروز حوادث و اعتراضات، برای تخلیه هیجان خود به خیابان می‌آید و به شبیه سازی آنچه که در ذهن خود پرورش داده بود اقدام می‌کند. در سال ۱۴۰۱ من معاون پرورشی در شهر مشهد بودم؛ در آن زمان می‌دیدم که دختر ما زیست مشترکی با مشاوران و مدیران و معلمانش نداشته و مشاور و معلم او هم نتوانسته بودند درکی از زیست دختر دانش آموزش داشته باشند.

وی با طرح این سوال که امروز کدام معلم و مشاور است که یک ساعت با دانش آموز صحبت کند و حرف‌هایش را بشنود، گفت: ما باید اردو‌هایی برگزار کنیم که اگر دختران در اردوگاهی حضور پیدا می‌کنند بدون حضور نامحرم و بدون حجاب باشند تا علاوه بر سپری کردن اوقات فراغت، تماماً به گفتگو بپردازند.

معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه دختران ایران حق دارند شادی کنند، گفت: گاهی از مسئولان می‌پرسم شما دخترانتان را به کجا می‌برید تا آن‌ها شادی کنند؟ ما نیاز به فضا‌های مناسبی برای شادی دختران و سپری کردن اوقات فراغتشان داریم.

وی گفت: نقطه قوت انقلاب اسلامی در دنیا اتفاقاً اهمیت دادن به نقش زن و دختر ایرانی است. جمهوری اسلامی می‌خواهد دختر ایرانی کنشگر باشد. اما ما نتوانستیم به خوبی این موضوع را برای دختر ایرانی بازگو کنیم؛ در حالی که جهان غرب برعکس، دختر را کالایی مصرفی می‌بیند، اما به بهترین شکل تبلیغاتی این نگاه به دختر و زن را تزئین می‌کند.

پورثانی افزود: رویداد دختر ایران رویدادی برای بیان روایت صحیح از دختران ایران است. روایتی صحیح از نقشی که دختر می‌تواند داشته باشد. روایتی که می‌گوید دختر ایرانی سال‌ها در چه جایگاهی بوده و امروز می‌تواند در ایران عزیزمان در چه جایگاهی قرار بگیرد. روایتی که بیان می‌کند اسلام هم چگونه به دختر نگاه می‌کند و چه جایگاهی برای او در نظر می‌گیرد.

وی با بیان اینکه امروز روایتگری بر عهده ما است، گفت: در ۶۰۰ هزار مدرسه دخترانه باید این وظیفه روایتگری پیشرفت ایران و دختر ایرانی را انجام دهیم. در کنار آن هم ۱۶ طرح عفاف و حجاب در مدارس در حال اجرا است.

پورثانی خاطر نشان کرد: باید از تشکل‌های دانش‌آموزی همچون اتحادیه انجمن‌های اسلامی تشکر کنیم؛ در حالی که امروز همه هجمه‌ها بر روی دختران عزیز ایران ماست؛ این تشکل‌ها پای کار آمدند. اگر ما وظایف خود را به خوبی انجام ندهیم؛ جامعه ایرانی به همان سرنوشت بی عفتی و بی حیایی دچار می‌شود که برخی از جوامع مسلمان امروز به آن دچار شدند.